مبارك نيست اين آغاز هفته اي كه در تقويم هاي زندگي ما بنام دفاع مقدس تزريق و ثبت شد.
مبارك نيست كشته شدن عزيزان ما كه نامشان ماند بر سردر خيابان و كوچه اي و يا بر سنگ قبري در گورستان - حتي اگر نامش "گلزار " باشد- وقتي هنوز سالهاي سال طلب داشتند از زمانه براي ديدن، چشيدن، تجربه كردن و عشق ورزيدن. مبارك نيست آن همه تجاوز و تلفات بر زنها كه هنوز هم گفتن و نوشتنش از حراميات است.
مبارك نيست اين همه بي پدر شدن، بي پسر شدن، بي برادر شدن، بي شوهر شدن، آن همه خون و بدن شرحه شرحه، كه براي بانيانش لطيفه بود تا در خلوت منزل با اهل بيت بگويند و بخندند ، و امروز در خاطرات عمومي بازگو كنند.
مبارك نيست اين همه فرزند شهيد كه عمويش به رسم سنت خانوادگي ، براي مادرِبيوه شده ، همسر دوم شد و براي خودش پدر. و امروز گمشده در چرايي هاي آن نسلي كه راه قدسش از كربلا مي گذشت دست و پا ميزند.
مبارك نيست اين همه جيب پرشده از تركش هايي كه چون كاري نبود ، براي بعضي از حاملينش شد كليد باز شدن در دانشگاه و گرفتن ميز و سهام و كارخانه و تجارت بين المللي.
مبارك نيست اين تجديد تاريخي در شطرنج بي پايان قدرتمداران با ملت ، كه هر از گاهي با نمايش تابوت هاي خالي و يا حكايت تلخ غواصان دست بسته ، تهييج حنگ طلبي ميكنند.
امروز آغاز هفته ي جنگ نا مقدسي است كه سالهاييش به دفاع گذشت و سالهاييش به سياست جنگ طلبي درلباس تقدس . امروز آغاز هفته ي عبرت است براي پرهيز از هر جنگ ديگري.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر